سیستمشون و سبک برگزاری کلاس شناختی هست تو مایه مدارس مفید راهنمایی هم روبروی دبستان هست حیاطشون بزرگ نیست ولی با وسایلی که توش هست بچه ها سرگرم میشن
توی پیش به روش مونته سوری کار می کنند (ولی جالبه که روش ریجیو امیلیا پایه آموزشهای پیش دبستانی در سیستم شناختی هستش) سال بعد پیش یک هم می گیرند. یه پیش دو دارند با سقف 20 دانش آموز که سال پیش 14 نفر بودند. هر کلاس دو مربی اصلی داره و ساعت کار 7 و نیم صبح تا 2 هستش.
در مراجعه ما آقای ناظم تموم مدرسه رو به من و همسرم نشون دادند. تمام دانش آموزان ابتدای راهرو ورودی کفش هاشون رو در می یارن و با دمپایی به کلاساشون می رن. طبقه همکف سایت کامپیوتر و اتاق مشاوره و کارگاه خلاقیت و هنرشون بود که تمام بچه ها هفته ای یک جلسه خلاقیت دارند. طبقه اول کلاسهای پیش و اول و دوم بود. کلاس پیش بزرگ بود و نورگیر و چینش میزها به صورت میزگردی بود و یه قسمت هم مفرش بود. اتاقهای اول و دوم هم به همین صورت بودند . فرش هم داشتند. سرویس بهداشتی هم تو خود طبقه بود و یه خانمی بچه ها رو کمک می کنه. بچه های کلاسا خودشون دیوارای کلاسشون رو رنگ کرده بودند. من چون خودم تمایل به شیوه های شناختی آموزش دارم از این طراحی فضا خوشم اومد ولی اگه این طراحی تو یه فضای بزرگ اجرا می شد عالی بود. تو همون طبقه یه آزمایشگاه علوم هم داشتند. طبقه دوم برای پایه های سوم به بالا بود و طبقه سوم سالن ورزشی و غذاخوری بود.
ما امروز صبح رفتیم سلام صادقیه. من مشاهداتمو می گم. حیاط زیاد بزرگی نداشت. توی حیاط صخره نوردی، استخر شن، فوتبال دستی و یه وسیله ای که با طناب ازش بالا می رند(یه نوعی کوهنوردی) بود. البته زنگ تفریح پیش و اول و دوم جدا از بقیه پایه هاست. اول رفتیم قسمت روابط عمومی که یه آقای مشاور و آقای ناظم هم اونجا بودند. بعد از پر کردن فرم و مطالعه دفترچه آشنایی با مدرسه، سام رو برای انجام مصاحبه بردند. من پرسیدم که حالا ما سوالاتمون رو از کی می تونیم بپرسیم گفتند این جلسه برنامه معارفه با دانش آموزه و در صورت پذیرش دانش آموز در طول هفته آتی جلسه معارفه اولیا با حضور مدیریت دبستان برگزار می شه.
دوستم میگفت پسرم سال اولشو سلام صادقیه میره وناراضی بود میگفت خیلی سخت نمیگیرن وفقط در حد اموزش حروف وکلمات کتاب هست خیلی ناراحت بود میگفت نسبت به پولی که میگیرن نمیصرفه وسیستم هتلی داره
من امروز رفتم سلام صادقیه. مصاحبه پسرم بود. و فقط فضا و کلاسها رو بازدید کردیم و سوال جوابها رو گفتن برای جلسه بعدی هست. حیاط رو که از قبل دیده بودم که کوچیکه. فضای کلاس ها رو دوست داشتم. اصلا شکل کلاس نبود. سه تا میز با 4 تا صندلی راحتی دور هر کدوم بود. کلاسها کوچیک بودن و لی برای 11 نفر فعلی بد نبود. برای سال بعد قراره بالکن ها رو سر کلاس بگیرن و 20 نفره بشه. با دو مربی. کلاس خلاقیت پر بود از کارهای متنوع. فضای کلاسها بیشتر شبیه مهد کودم بود و پر از عکس. روی در و دیوار بچه ها نقاشی کشیده بودن و معلوم بود که آزادی زیادی دارن. دیوار کلاس خلاقیت رو که می گفتن هر چند وقت یکبار خود بچه ها میان رنگ هیا مختلف می زنن. کف کلاسها فرش بود و اگه کسی دوست داشت روی فرش تو کلاس می نشست. آزمایشگاه هم بدک نبود و گفتن برنامه آشپزی هم دارن. خلاصه محیط کوچیک اما برای اجرای رویکردهای شناختی آماده به نظر می رسید.
ما امروز سلام صادقیه رو برای معارفه رفتیم. جلسه معارفه تک خانوادگی بود و یک ساعتی طول کشید. با مدیر و روانشناسشون. یه سری سوالات ما پرسیدیم و یه سری اونها. در مورد انتظار ما و خصوصیات پسرمون از ما پرسیدن و ما هم در مورد روششون پرسیدیم. به نظر آدم های صادقی می اومدن که می دونن چکار می کنن. اعتراف کردن که پارسال شاید کامل نتونستن به خانواده ها روششون رو بگن و اونها با شنیدن اسم سلام توقه مدرسه ای سختگیر و با ایده ال تست و کنکور و تیز هوشان بوده. اما امسال قراره فقط خانواده هایی رو بگیرن که واقعا به این روش شناختی اعتقاد داشته باشه. عجله ای در آموزش و انتقال دانش بچه اش نداشته باشه. مثلا گفتن سال اول اصلا روی خط بچه کار نمی کنیم و توی 6 ماه اول معمولا بچه ها از لحاظ خوندن و نوشتن عقب تر از بچه های مدارس معمولی هستن. هیچ آزمون تستی و ... و انگیزه های بیرونی رو مثل جایزه و تشویق ها آنچنانی نداریم. سختگیریهای متداول مدارس دیگه رو نداریم. مثل لباس فرم. توبیخ برای دیر اومدن. راحت برای مسافرت اجازه می دیم چون در سفر هم کلی یادگیری و مزیت هست. اهل کارهای شیک و مثلا سیستمهای خیلی هوشمند و ... نیستیم و به چیزهای طبیعی مثل بازی در زمین شن و آب بازی و .... بیشتر اهمیت میدیم. به شادی بچه ها و ایجاد حس مثبتش از مدرسه و درس خیلی اهمیت میدیم. از مدیر که خوشم اومد آدم خاکی و بدون ادعایی بود و به کارش علاقمند و واقف.
تو سلام صادقیه هدف این هست که یک فرد از لحاظ روانی سالم و با نشاط که خودش رو میشناسه و با توجه به خصوصیات خودش و علائق خودش، خودش به دنبال خواسته هاش میره و برای اونها تلاش میکنه تربیت کنه حالا شاید این خواسته های فرد خیلی در جهت شان بالای اجتماعی نباشه ولی هر چی هست اون رو تا بهترین شکل دنبال کنه. ولی یک زندگی سالم و با روانی سالم بیشتر هدف هست.
من سلام صادقیه رفتم و پرس و جو کردم.از مادرانی که دنبال فرزندانشون اومده بودمد پرسیدم.خوب من برای میان پایه میخواستم.از چند نفر سوال کردم.میگفتند که اصلا سختگیری درسی و کار اضافه با بچه ها ندارند و جزوات و تمرینات اضافه ای که سایر مدارس سلام دارند را تمرین نمیکنند.به والدین گفته بودند کاری به کار بچه ها نداشته باشند و کلا بسیار ملایم هستند.یکی از مادران معتقد بود علت اینکار بیشتر بدلیل تازه کار بودن مدرسه و هم سطح یا یکنواخت نبودن دانش آموزان از نظر درسی میباشد که امکان کار اضافه نمیباشد.ومیگفتند بد نیست ولی هیچکس به من نگفت که عالیه!سلام یاسین و پیروز را هم دیده ام منضبط و پر کار هستند اما من جو شادی خاصی را در مدرسه دیدم نه آن خشکی و دیسیپلین واله ،مسئولین و کادر بسیار خوش برخوردی هم داشتند.
من از فضای اینجا خوشم نیومد . در ضمن نمیدونم چرا فک میکنم که کادر سرحال و فعالی نداره . البته من کسی و ندیدم فقط معاون و آقای صادقی که نمیدونم سمتشون چیه رو دیدم . ولی به نظرم اینطوری اومد . من پارسال سلام جناح رفته بودم که اونجا هم اصلا اصلا فضای خوبی نداشت ولی اون آقایی که باهامون مصاحبه کرد که الان یادم نیست فامیلیشون چی بود اینقد خوب صحبت میکرد و برنامه کاریشونو میگفت که من و شوهری کلی خوشمون اومد.
ما رفتیم و با آقای مدیر صحبت کردیم . گذشته از فضای نا مناسب مدرسه الان روش آموزششونم برام سوال برانگیز شده . آقای مدیر و همچنین خانم روانشناسی که اونجا بود بسیار خوش برخورد بودن و به همه سوالها خوب جواب میدادن . من در مورد روش شناختی سوال کردم اینکه برام توضیح بده اصلا چی هست . ایشون هم یه سری مطالب گفت که قبلا خودم تو سرچ از اینترنت در آورده بودم . خلاصه مطلب اینکه تو این روش اصلا تشویق و تنبیه وجود نداره . تکرار و تمرین هم نیست . بچه ها برای کاری که میکنن مثلا کار بد باید با گفتگو با هم و وجود یه بزرگتر متوجه اشتباهشون بشن . در آموزش هم مثلا مشق نوشتن به این صورت که بشینی سه خط از یه حرف بنویسی نیست . یادگیری کند پیش میره و ممکنه که بعد از شش ماه تازه بچه بتونه بعضی کلمات رو بخونه . میگفتن ممکنه با توجه به استعداد بجه تا کلاس دوم هم یادگیری خواندن و نوشتن طول بکشه . در ضمن اولش حروف فارسی رو خوب یاد میگیره بعد عربی رو برای همین ممکنه که مثلا عینک رو اینک بنویسه که میگفت بهش نمیگیم اشتباهه به مرور خودش یاد میگیره . که این به نظر من خیلی سخته شایدم برای من قابل تحمل نباشه. در مورد مربی های این روش پرسیدم که آیا آموزش دیدن یا نه که خوب گفت دوره دیدن و خانم روانشناس هم دائم براشون دوره ی آموزشی میذاره . خلاصه که ما هی سوال کردیم و اون جواب داد . میگفت این روش رو بچه های مفید امتحان شده و الان اونا به مرحله کنکور رسیدن و موفقیت هم کسب کردن.
کادر سلام صادقیه آنقدر گرم و دوستانه و محترمانه بود که من با اینکه اونجا ثبت نام نکردم اما هر کس که ازم می پرسه میگم که کادر مدرسه سلام فوق العاده انسانهای شریف و با فرهنگی بودن. من اون 2 روزی که برای مصاحبه و معارفه به سلام رفتیم به حدی احساس راحتی و سرزندگی داشتم که برای خودم هم عجیب بود و فکر می کنم این انرژی مثبت افراد حاضر در اونجا بود که در فضا جریان داشت و به ما هم منتقل میشد.
یه مزیت سلام صادقیه به همت برای من اینه که 2-3 نفر از مشاورهاشون رو می شناسم که از کادر رها هستن و از این لحاظ خیالم راحت تره و رزومه بقیه شون رو هم دقیق مطالعه کردم و در مجموع راضی بودم.
من با یکی از کادر سلام صادقیه صحبت می کردم که مشکل اصلی رو این می دونست که خانواده ها یک نواخت نیستن و اغلب فشار میارن که مثل بقیه مدرسه ها باشیم و نمی گذارن کارمون رو بکنیم. و سعی کردن امسال خیلی دقیق تر و سخت گیرانه تر خانواده هایی رو انتخاب کنن که کاملا دنبال رویکرد شناختی باشن. این مشکل تو سلام همت شدیدتره. من سوالهایی رو که تو جلسه می شنیدم احساس کردم اغلب خانواده ها رویکرد شناختی براشون مهم نبود و صرفا برای زبان یا اسم و رسم سلام اومده بودن و فقط به نظرشون حرفهای مدیر جالب بود. و مدیر علی رغم تلاشی که کرد نتونست کامل این رو جا بندازه که اینجا خیلی تفاوت وجود داره. درحالیکه تو این رویکرد باید خیلی محکم اعتقاد داشته باشی که وسطش جا نزنی و بچه ات رو با بقیه مقایسه نکنی که مثلا سال سومه و هنوز تو هر خطش 3 تا غلط املایی وجود داره و خطش خرچنگ و غورباقه است.
از نظر زبان صادقیه به نظرم کافی نیست و باید کلاس بره. پیدا کردن کلاسی که سبکش خیلی در تضاد با شناختی هم نباشه ساده نیست. تمام ریز رزومه صادقیه توی سایت هست که من خیلی استفاده کردم. در مورد درس هر روز تو کلاس اول مطلب گذاشته میشه که چکار کردند. و اونجا میشه نظر داد و نظرات رو خوند. دو تا از بهترین های خانه یادگیری رها یک روز در هفته رو اونجا میرن و اونها هم کم و بیش تایید کردن صادقیه رو. ساعت کاری رو هم که اگه خونه باشیم تا 2 بودن صادقیه نسبت به همت مزیته. در کل برای سبک شناختی صادقیه رو بهتر می دونم
به نظر من سیاست بعضی مدارس من جمله سلام اینجوریه که بچه های آروم و چپ مغز رو بگیره که در آینده هم براش کمتر درد سر درست کنن چون بچه های چپ مغز معمولا درس خونترند تا هنرمند و آرومند و اهل درگیری نیستند
این مدرسه که امروز یکی از برندهای مطرح در بین مدارس هست یک ساختمان معمولی و قدیمی در سه طبقه هست .با حیاطی که خیلی هم بزرگ نیست( و چقدر پسر من عاشق تجهیزات اون حیاط شد )
به دلیل داشتن یک سیستم آموزش و پرورش نسبتا خوب در کنار یک مدیر توانمند توانسته جایگاه قابل قبولی را به دست بیاره
دبستان سلام صادقیه از نظر سطح آموزشی زیاد خوب نیست هیــــــــچ فشاری برای درس خوندن به بچه ها نمیاره. اینم که می گن تکلیف در مدرسه س اینجوریه که معلم پای تخته می نویسه بچه ها هم از روش کپی می کنن!! یه جورایی هتله!!
مدرسه سلام صادقیه لوحه نویسی دارن
مدرسه سلام صادقیه بچه رو بدون اجبار با روشهای بازی درگیر اموزش میکنه و هر انچه یاد میگره اصولی ودر ذهنش میمونه
