سلام خدمت همه دوستان گرامی واقعیتش من شدیدا درگیر تحقیق درباره ی سه دبیرستان کوشش،روشنگران و ابوریحان هستم و واقعا نمیدونم کدوم بهتره... از طرفی تعداد قبولی های ابوریحان خیلبی عالیه ولی میگن اغلب دانش آموزاش به جز مدرسه معلم های خصوصی دارند و دلیل پیشرفتشون معلم های خصوصیه و هزینه ی زیادی برای کلاس خصوصی میکنن... از طرفی میگویند مدرسه کوشش هم مدرسه بسیار خوب و شادی هست ولی با ورود مدیر جدید شدیدا افت کرده... و درباره ی روشنگران هم از سطح علمی و فضاش تعریف میکنند ولی میگویند مدیریت بچه هارو مانند پله های ترقی میبینه و ب شخصیت اون ها احترام نمیذاره... میخواستم بپرسم نظر شما چیه؟لطفا با دلیل بگین از نظر شما کدوم بهتره... و اینک آزمون وردی این مدارس چطوریه؟خیلی سخته؟؟؟؟؟؟؟ پیشاپیش از راهنمایی هاتون متشکرم...
من توصیه میکنم به مدارسی که اسما معروف شده اند مراجعه نکنید و به مدارس متوسط خوب بروید. مثلا در مدرسه ابوریحان که بچه ها همه افسرده شده اند و از یکدیگر جزوه می دزدند و پارسال بود که شنیدم دختری خودکشی کرد! از کوشش نگویم که یک مرد همه کاره است و دائما آمار جعلی میدهد و فقط به فکر چهره ی خودش است که جذاب باشد!! از روشنگران بگویم که فقط به فکر این است که اول شود و به همین دلیل فشار برای بچه ها خیلی زیاد است!!!
در مورد رتبه ها چیزی که من شنیده ام : تعداد رتبه های زیر 1000 روشنگران 41 نفر است !!! و با توجه به اینکه ابوریحان تعداد کلاس بیشتری دارد ،قطعا درصد قبولی روشنگران بالاتر است... همچنین شنیده ام در سالهای اخیر روشنگران از ابوریحان خیلی قویتر شده است.
در خصوص مقايسه ابوريحان و روشنگران مي تونم اين راهنمايي رو بهت بكنم كه تعداد رتبه هاي زير 1000 كنكور تجربي و رياضي سال 94 دبيرستان ابوريحان 68 نفر و دبيرستان روشنگران 29 نفر(18 نفر تجربي و 11 نفر رياضي) بوده
سلام من 4 دخترم را دبیرستان روشنگران منطقه 3 ثبت نام کردم و بسیار راضی بودم از همه جهت.... ضمنا این مدرسه در امتحانات نهایی سال 94 رتبه اول کشور شده است....
دخترم یکسال در مدرسه روشنگران دوره اول دبیرستان تحصیل کرد و به عقیده ما والدین وخیلی از والدین دوستانش که ارتباط نزدیکی با آنها داریم متاسفانه سطح مدیریت نگاه از بالا دارد ودانش آموزان را پله های ترقی خودشان قرار داده اند و چنان در اذهان بچه ها القا ء میکنند که فقط در روشنگران شما میتوانید دانشگاه قبول شوید . ورزش که اصلا معنا ندارد و دانش آموزان حق صمیمیت با هم و رفت و آمد با هم را ندارند و ما طول یکسال تحصیلی با چندین دکتر مشاور صحبت کردیم و همگی روشهای بکار برده شده را منسوخ و برای محصلین پر اضطراب و در دراز مدت جواب معکوس خواهد داد البته شاید به این علت باشد که تجربه دوره اول را ندارند وبنده میتوانم تمام مطالب فوق را با سند و توضیح کامل ارائه دهم والان دخترم را در یکی از مدارس مشابه ثبت نام کردم و با شرکت در کلاسهای تابستانی متوجه شدیم که آموزش ، احترام و شادی برای محصلین چه تعریفی دارد.
در مدارس غیر دولتی انچه مهم است نوع نگاه و طرز تفکر مدیر و موسس مجموعه هست که سیاست و روش ها را مشخص میکنه خانم بیگدلی موسس و مدیر روشنگران فقط به اول شدن می اندیشه و برای رسیدن به این هدف به دانش اموزان به چشم وسیله و ابزار نگاه میکنه و برای شخصیت انها احترام و ارزشی قایل نیست [...] اگر چند دقیقه به سخنان ایشون گوش بدید و بشنوید که چگونه از ترکیبات دانش آموز من، اولیای من ،مدرسه ی من ، کادر من ، با تاکید بر "من" به کرات استفاده می کنند، بیشتر پی به حقیقت این امر می برید. به هر حال حاصل شیوه ی مدرسه داری قدیمی ایشون که استوار بر ایجاد فصای ترس و ارعاب دانش اموزان از اخراج و کم کردن نمره انضباط هست دخترانی با نمرات بالا اما افسرده مضطرب و فاقد اعتماد به نفس هست من بهدعنوان کسی که متاسفانه سه سال فرزندم را به دست این خانم و همکارانشون سپردم و بسیار پشیمان هستم اصلا این مدرسه را پیشنهاد نمیکنم
